Καλημέρα! Η Παρασκευή είναι εδώ και αυτό μόνο είναι αρκετό για να μας φτιάξει η διάθεση. Ξεκινάμε λοιπόν την ημέρα μας με μουσική.
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας
Πόση χαρά πήρα πριν λίγες μέρες όταν γυρνώντας στο σπίτι βρήκα έναν φάκελο στο γραμματοκιβώτιο. Και φυσικά δεν ήταν λογαριασμός! Γι αυτό χάρηκα και γιατί ο φάκελος στο εσωτερικό του περιείχε δυο κάρτες, πολλές ευχές και πολλή θετική διάθεση!
Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!
Μια βόλτα στο δάσος μπορεί να κρύβει πολλές εκπλήξεις! Όπως για παράδειγμα τα μανιτάρια...
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με το τραγούδι που ακούγεται στο κλείσιμο της ταινίας Kill Bill 2 του Ταραντίνο.
Καλή μας νύχτα!
Ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα του φετινού TEDxThessaloniki και όπως σας είχαμε υποσχεθεί φροντίζουμε για την ενημέρωσή σας. Το φετινό θέμα μας αρέσει πολύ και μας εκφράζει ακόμη περισσότερο..
Μια σκηνή που έχουμε δει και ξαναδεί και ξαναδεί, μια εικόνα χιλιοαποτυπωμένη κι όμως... Μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουμε πάντα το παιχνίδι με τα βότσαλα.
Είναι γεγονός ότι τα χρώματα μας φτιάχνουν τη διάθεση! Ας μην τα περιορίσουμε λοιπόν μόνο στις εμφανίσεις μας και ας πάρουμε ιδέες για το πως μπορούμε να παίξουμε μαζί τους στο αγαπημένο δωμάτιο του σπιτιού, την τραπεζαρία..
Έχοντας μπει για τα καλά στο πνεύμα του καλοκαιριού και περιμένοντας την ανάπαυλα από δουλειές και λοιπές υποχρεώσεις, δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε τα τραγούδια του καλοκαιριού... Τα "Τρελά καλοκαίρια" είναι ένα από αυτά που έχουμε συνδυάσει με τα τελευταία καλοκαίρια. Το θυμάστε;
Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.
Σάββατο βράδυ, το πρώτο του Απρίλη, Θεσσαλονίκη, η πόλη σφύζει από ζωή και από άνοιξη. Μετά από πολλά φανταστικά σχέδια στο μυαλό μου, περνάμε μια βραδιά γεμάτη αδρεναλίνη με ιδιωτική προβολή στον καναπέ! Υπέροχη ταινία θα ακολουθήσει άλλο άρθρο γι'αυτό. Η ταινία τελειώνει και για αποφόρτιση ακούω λίγο πρώτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο όπου οι τύποι εκεί στο control είναι σε summer mood προφανώς και παίζουν καταπληκτικά. Μάλλον είναι κάποιο playlist αλλά μου αρέσει να φαντάζομαι ότι κάποιος επέλεγε εκείνη την ώρα τη μουσική που με έκανε να ξυπνήσω και να χορεύω. Ακούω αυτό το τραγούδι και μου'ρχεται να κάνω πάρτυ και να καλέσω όλη την οικοδομή. Ίσως εκτός από τον ugly naked κύριο στον τρίτο. Νιώθω ξαφνικά την ανάγκη να πάω σε ένα beach bar για mojito αλλά 02:30 τη νύχτα που να βρω στην πόλη; Πάντα έλεγα ότι η Θεσσαλονίκη δεν έχει πολλές επιλογές... Προσπαθώ να καταλάβω κάποιους στίχους στα γαλλικά πράγμα δύσκολο, γιατί το μόνο ρήμα που ξέρω να κλίνω είναι το aimer (κάτοχος πτυχίου Delf speaking). Ευτυχώς είχε και λίγα αγγλικά et voila!
Όσο οι γιορτές πλησιάζουν τόσο οι αναζητήσεις για δώρα προς αγαπημένους ανθρώπους εντείνονται. Ψάχνουμε δώρα μικρά, συμβολικά, εντός προϋπολογισμού, και όσο γίνεται προσαρμοσμένα στην προσωπικότητα των παραληπτών.
Τι θα λέγατε για δώρα χειροποίητα, φτιαγμένα με φαντασία, μεράκι και διάθεση να ξεχωρίσουν και να ενθουσιάσουν τους φίλους μας;
Η περιοχή των Γρεβενών, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της, γίνεται ομορφότερη αν τύχει να την επισκεφθείς χειμώνα και να'ναι χιονισμένη. Βρέθηκα λοιπόν πρόσφατα στα χιονισμένα Γρεβενά με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε λέω "δεν 'την κάνω' προς τα πάνω να απολαύσω το χιονισμένο τοπίο"; Αλλά προς τα πού να κινήσω;
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Μια ωραία ιδέα για τα δώρα των εορτών είναι να προσθέσετε στις συσκευασίες το προσωπικό σας στιλ μέσα από φωτογραφίες δικές σας, των φίλων σας ή φωτογραφίες από κοινές σας στιγμές.
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Το πρωί της Κυριακής είναι εδώ και o καιρός σε αρκετές περιοχές είναι ακόμη βροχερός, αλλά δεν πτοούμαστε! Ξεκινάμε την ημέρα μας με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και στις επιθυμίες του.
Η φωτογραφία είναι πρόσφατη και μου άρεσε πολύ! Ένα νεογέννητο ορτυκάκι! Τόσο μικρό!
Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;
Και δεν είναι μόνο οι γλάστρες - κονσερβοκούτια που τράβηξαν την προσοχή μας...
Είναι και τα χειροποίητα φωτιστικά με απλά υλικά, όπως ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, χοντρό σχοινί και σίδερα.
Άλλη μια πρωτότυπη ιδέα για τη διακόσμηση του μπαλκονιού μας..
