Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Κοντεύουμε στις Σπέτσες. Η θάλασσα είναι γεμάτη βραχονησίδες ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Σπετσοπούλα. Η πρώτη εντύπωση σου μένει. Από τις πρώτες εικόνες "φτιάχνεσαι". Καθώς ζυγώνουμε, τη θάλασσα διασχίζουν ατελείωτα παλιά και καινούρια ιστιοφόρα με φουσκωμένα τα πανιά, θαλαμηγοί αλλά και μικρά θαλάσσια ταξί που πάνε βολίδα απέναντι στην Πελοπόννησο, στην Κόστα της Αργολίδας. Τις μέρες που φτάνουμε στο νησί διεξάγεται η Regata 2016 και αυτός είναι και ο λόγος που είχαμε δυσκολευτεί να βρούμε κατάλυμα. Στην αποβάθρα μας περιμένει ο ξενοδόχος να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ψηλά.
Είδαμε Αίγινα και Πόρο και πάμε για άλλα... Άλλος με τη βάρκα μας;
Επόμενη διαμονή έχουμε στις Σπέτσες αλλά εννοείται πως δεν μπορούμε να μην επισκεφτούμε τη μία και μοναδική Ύδρα. Οι πληροφοριοδότες μας έχουν πει τα καλύτερα για το ιστορικό νησί.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.
"Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρός για να κάνεις τη διαφορά... προσπάθησε να κοιμηθείς με ένα κουνούπι στο δωμάτιο".
- Δαλάι Λάμα
Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!
Ολοκληρώθηκαν χθες και οι φετινές εκδηλώσεις για τις τάσεις και τις προτάσεις των σχεδιαστών για την επόμενη σεζόν (Φθινόπωρο-Χειμώνας 2015). Η αυλαία έπεσε στην πόλη του φωτός και πρωτεύουσα της μόδας. Μια έστω και σύντομη βόλτα στους δρόμους της Γαλλικής πρωτεύουσας επιβάλλεται.
Κι αναζητά την καλύτερη στάση για ύπνο... και διαβάζει για το πώς μπορούμε να κοιμόμαστε καλύτερα... Μα γιατί; Μήπως (νομίζει ότι) δεν κοιμάται καλά;
Τις μέρες που περάσαμε παρέα πάντως αυτό το καλοκαίρι δε διαπιστώσαμε να έχει τέτοιο πρόβλημα. Έπεφτε στο κρεβάτι, διάβαζε για 3 μετρημένα λεπτά και απευθείας παραδιδόταν σε ύπνο βαθύ. Λίγα λεπτά αργότερα ο ήχος του ροχαλητού του διαπερνούσε τα αυτιά μας κι ας μας χώριζε ένας τοίχος και δυο κλειστές πόρτες. Ακόμα και μέσα στη μέρα κοιμόταν όποτε ήθελε. Τάχα ξάπλωνε για δέκα λεπτά και μπορεί να περνούσαν ώρες. Λες και είχε τον ύπνο στο τσεπάκι...
Eίναι η τελευταία Κυριακή του χρόνου, ας κακομάθουμε τον εαυτό μας με ένα περιποιημένο πρωινό. Μια σπέσιαλ ομελέτα είναι ό,τι πρέπει..
Απογευματινό κολατσιό! Ζεστό κακάο με τη συνοδεία του ωραιότερου σιμιγδαλένιου χαλβά που υπάρχει και λαχταριστών muffins μήλου! Τι λέτε; Θα μας κάνετε παρέα;
Αυτή η θέα στο φως του ηλιοβασιλέματος έχει μείνει στο μυαλό μου...
Καλημέρα! Η Παρασκευή είναι εδώ και αυτό μόνο είναι αρκετό για να μας φτιάξει η διάθεση. Ξεκινάμε λοιπόν την ημέρα μας με μουσική.
Την 1η Απριλίου ανοίγουν οι αιτήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τα εισιτήρια του φετινού και πέμπτου κατά σειρά TEDx Thessaloniki! Πιστέψτε το δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα!
Τι κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!
Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!
Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;
Το παζάρι βιβλίου που λειτουργεί εδώ και 17 χρόνια στην Αθήνα, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, διοργανώνεται φέτος για πρώτη φορά και στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε τη λειτουργία του χθες 25 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη 13 Νοεμβρίου στην HELEXPO (πύλη Χ.Α.Ν.Θ.).
Aς ξεκινήσουμε δυναμικά την ημέρα μας με τη μουσική συνεύρεση της Ειρήνης Δούκα με τον Greggy K στο remix του τραγουδιού "Mind Games" των Her Majesty's Sound.
Ο διαγωνισμός μας έληξε! Τα υπέροχα προϊόντα της Olea θα βρουν νέο σπίτι. Θα βρουν ένα πρόσωπο να περιποιηθούν, ένα χαμόγελο να φωτίσουν.
Ας κλείσουμε με την ημέρα μας με τη γλυκιά αυτή διασκευή του "Dream a Little Dream of Me" από τον Vassiliko..
Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.
Μια που ο καιρός θα έχει λίγο από όλα αυτές τις μέρες, ας πάρουμε μερικές ιδέες για πιθανές ενδυματολογικές μας επιλογές βασιζόμενες στις εμφανίσεις της πάντα στιλάτης Miroslava Duma κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εβδομάδας μόδας στο Παρίσι.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!
Τι καλό θα φάμε απόψε;
Μπορούμε να ετοιμάσουμε μια εύκολη και γρήγορη πίτα χωρίς φύλλο με πολύ απλά υλικά και να την απολαύσουμε τόσο σήμερα για βραδινό όσο και αύριο το πρωί.
Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...
Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για μια δροσερή σαλάτα με παντζάρια;
Μια και το τραγούδι της χρονιάς σας το έχουμε ήδη προτείνει.. ας απολαύσουμε ένα κομμάτι από το άλμπουμ της χρονιάς σύμφωνα πάντα με τα βραβεία Grammy.
Θυμάστε τα ΒορΟινά στη Θεσσαλονίκη; Είναι μια εκδήλωση γευσιγνωσίας οίνων και αποσταγμάτων του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα στην οποία είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε στις 22 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.
