Ξημέρωσε Παρασκευή! Σε αντίθεση λοιπόν με το χθεσινοβραδινό κάπως πιο μελαγχολικό κλείσιμο, σήμερα ξεκινάμε την ημέρα μας με ανεβασμένη διάθεση! Ανοίγουμε τα "φτερά" μας και "πετάμε" ακολουθώντας την προτροπή του Michael Bublé..
Η περιοχή των Γρεβενών, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της, γίνεται ομορφότερη αν τύχει να την επισκεφθείς χειμώνα και να'ναι χιονισμένη. Βρέθηκα λοιπόν πρόσφατα στα χιονισμένα Γρεβενά με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε λέω "δεν 'την κάνω' προς τα πάνω να απολαύσω το χιονισμένο τοπίο"; Αλλά προς τα πού να κινήσω;
Μια υπέροχη μέρα! Μια εξαιρετική αθλητική γιορτή! Μια άρτια διοργάνωση! Ένα γραφικό χωριό, ένα απείρου κάλλους φυσικό τοπίο, τόσα χαμογελαστά πρόσωπα, τόσοι άνθρωποι γεμάτη ενέργεια! Πόσο όμορφα περάσαμε!
Και όλα αυτά στο Σπήλαιο, ένα από τα πιο γνωστά χωριά των Γρεβενών που βρίσκεται στον Όρλιακα, ένα ιδιαίτερο βουνό με πολύ πλούσια βλάστηση. Με αφετηρία και τερματισμό στο χωριό, την Κυριακή 19 Απριλίου 2015, πραγματοποιήθηκαν δύο αγώνες δρόμου, ο Orliakas Adventure Race με μήκος 33 χιλιόμετρα και ο Portitsa Trail με μήκος 7,5 χιλιόμετρα. Τους αγώνες διοργάνωσαν οι πάντα δραστήριοι Δρομείς Υγείας Γρεβενών με τη βοήθεια φορέων της πόλης, χορηγών και πλήθους εθελοντών.
Το Παζάρι Βιβλίου μετά την πολυετή παραμονή του στην πλατείτα Κλαυθμώνος και την ολιγοήμερη στάση του στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο, έχει πλέον μετεγκατασταθεί στη πλατεία Κοτζιά. Ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου.
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Αν και έχουμε φτάσει ήδη στις 21 Οκτωβρίου, ο καιρός καλά κρατά και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε. Το χθεσινό Σάββατο είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Αν σκέφτεστε τι δώρο θα κάνετε στον εαυτό σας ή στους φίλους σας και κυρίως στις φίλες σας για τις γιορτές των Χριστουγέννων σας προτείνουμε τα βιβλία της Paullina Simons. Είναι εξαιρετικά!
Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;
Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.
Για να μένουμε στο πνεύμα των ημερών και για να μην εστιάζουμε μόνο στις δικές μας μεταμφιέσεις, ας πάρουμε μερικές ιδέες και για την αποκριάτικη "φορεσιά" του σπιτιού μας. Αυτές οι δέκα περίπου μέρες των αποκριών είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε τη ρουτίνα στο χώρο μας με μικρές πινελιές καρναβαλιού.
Το είπαμε ότι θα επιχειρήσουμε κι εμείς να φτιάξουμε Croque Madame και συνηθίζουμε να κρατάμε τις υποσχέσεις μας..
Πολύχρωμη, πλούσια και πάντα γευστική! Η σαλάτα του V. που κλέβει τις εντυπώσεις!
Ένας πίνακας ανακοινώσεων είτε από φελλό είτε μαγνητικός υπάρχει στα περισσότερα σπίτια (ή έστω στα περισσότερα σπίτια που έχω επισκεφτεί).
Για αυτήν την προσπάθεια αφορμή στάθηκε η φωτογραφία μιας ομολογουμένως πολύ εμφανίσιμης σαλάτας, για την οποία τα σχόλια ήταν απόλυτα θετικά! Δροσερή, νόστιμη, ελαφριά, θρεπτική, πρωτότυπη! Τόσα σχόλια για μία σαλάτα και να μην τη δοκιμάσω; Ε όχι!
Μια βόλτα στο δάσος μπορεί να κρύβει πολλές εκπλήξεις! Όπως για παράδειγμα τα μανιτάρια...
Ρομαντικό, νεανικό, αισιόδοξο... Και με στίχους τόσο ταιριαστούς με τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής μας! Όλα όσα μας εκφράζουν συγκεντρωμένα σε ένα τραγούδι. Σαν να γράφτηκε για μας.
Το λουλούδι της ερήμου: Ένα εξαιρετικό βιβλίο και εν συνεχεία μια πολύ καλή ταινία που βασίζονται σε αληθινή ιστορία. Ένα βιβλίο και μια ταινία που για πολλούς συνδέονται άρρηκτα με την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων της Γυναίκας, τη χθεσινή γιορτή της γυναίκας.
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Είναι μερικά πράγματα που δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα. Και όταν τα δούμε με φαντασία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να δημιουργήσουμε όμορφες γωνιές.
