Μην πάει ο νους σας στο γνωστό μυθιστόρημα της Ρόζαμουντ Πίλτσερ... Είναι εποχή που στις παραλίες της Λάρισας, μετά τις μεγάλες φουρτούνες του χειμώνα, βρίσκεις υπέροχα κοχύλια, πραγματικά κοχύλια που τα βγάζει η θάλασσα και τα μοιράζει απλόχερα στους περιπατητές της παραλίας.
γιατί η διάθεση για δημιουργία δεν έχει ώρα.
Όλο και πιο συχνά βλέπεις μικρούς και μεγάλους να ψάχνουν κάτι στην παραλία. Και συνήθως αυτό το κάτι είναι βότσαλα ή κοχύλια. Ψάχνουν τα πιο όμορφα βότσαλα, λευκά ή χρωματιστά για να διακοσμήσουν το χώρο τους, να παίξουν, να κατασκευάσουν χειροποίητα έργα.
Τα φρέσκα μαύρα ντοματίνια, παραγωγής 2 καλών μας φίλων, αποτέλεσαν έμπνευση για τη δημιουργία ενός άκρως καλοκαιρινού πιάτου.
Λευκό, γαλάζιο, φυσικό χρώμα ξύλου, καλάμια, ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, κοχύλια, αστερίες, βότσαλα και οτιδήποτε άλλο χωράει η φαντασία μας και μας θυμίζει καλοκαίρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ντύσουμε το σπίτι μας με την καλοκαιρινή στολή του.
Ξύλα παραλίας και κοχύλια δεμένα με σπάγγο μπορούν να αποτελέσουν το νέο στοιχείο διακόσμησης του σπιτιού. Και εκτός από διακοσμητικό για την καλοκαιρινή μορφή του σπιτιού ή του μπαλκονιού, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν και μια διαφορετική μορφή κρεμαστών μελωδών.
Κυριακή μεσημεράκι σε καλούν για τσιπουράκι.. Όχι δε λες, αφού το θες.. Παίρνεις το κατιτίς σου και ξεκινάς.. Και εκεί που νομίζεις ότι θα φας, θα πιεις, θα πεις... και θα γυρίσεις σπίτι μ' άδεια χέρια και ίσως με βαρύ απ' το ποτό κεφάλι... Γυρνάς με τι;
Πόσες φορές εκεί που βρίσκεστε σε μια υπέροχη παραλία, βρίσκετε βότσαλα με ιδιαίτερα σχήματα και χρώματα, με τέλειο πάχος, με τέλειο μέγεθος.. και τα μαζεύετε και τα παίρνετε στο σπίτι και λέτε ότι κάπου θα τα βάλετε, ότι θα τα χρησιμοποιήσετε για τη διακόσμηση του μπαλκονιού ή του κήπου.. και δυστυχώς πολλές φορές περνάει το καλοκαίρι και τα ξεχνάτε μέσα στην τσάντα θαλάσσης.. και όταν κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο τα εντοπίζετε, αντιλαμβάνεστε γιατί τόσο καιρό νιώθατε την τσάντα κάπως βαριά...
Πείτε το μανία, ψύχωση, εμμονή αλλά σε κάθε εξόρμηση στο βουνό ή τη θάλασσα έχω την τάση να μαζεύω και κάτι, μια όμορφη πέτρα, ένα ξύλο σε περίεργο σχηματισμό, φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, κοχύλια, καρπούς, οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του σπιτιού φέρνοντας τη φύση στο σπίτι.
Καλημέρα όλη μέρα! Είναι Δευτέρα αλλά ας μην πτοηθούμε! Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας δυναμικά και μουσικά! Εξάλλου η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!
Είναι λίγες μέρες, τώρα, που αντιλαμβάνομαι πως έχουν αλλάξει πάρα πολλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Πάρα πολλά με ένα πάτημα. «μου αρέσει», «τέλειο», «ουάου» και κάποιες άλλες αντιδράσεις θεωρούνται αρκετές για να ορίσει κανείς τι αισθάνονται οι γύρω του για αυτόν. Ο κόσμος του facebook δεν ενημερώνει μόνο για τις εξελίξεις, ούτε ικανοποιεί το «εγώ» των εγγεγραμμένων, στην ουσία ορίζει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που έχουν κάποιο προφίλ.
Μια ιδιαίτερα πρωτότυπη και εξαιρετικά οικονομική ιδέα για ανανέωση σε κάποια γωνιά του σπιτού.
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
προκύπτει ένα από τα νοστιμότερα και πιο ιδιαίτερα φαγητά που μπορεί να γευτεί κάποιος: Σαλμί με κυνήγι και τριμμένα καρύδια!
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Ο διαγωνισμός μας έληξε! Οι φάκελοι _blobags βρήκαν τους παραλήπτες τους!
Η ανταποκρίτριά μας από τη Θεσσαλονίκη σε νέες δράσεις! Μετά τις πετυχημένες συνταγές της, για αυτό το Σαββατοκύριακο μας προτείνει μια εξόρμηση δίπλα στη θάλασσα..
Στου Αγίου Βαλεντίνου δεν πιστεύουμε, υπό την έννοια του ότι πρέπει να γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη μία μέρα το χρόνο.
Όμως ο έρωτας και η αγάπη είναι πηγές χαράς και ζωντάνιας και έμπνευσης και κεφιού και φαντασίας και δημιουργικότητας και του πιο γλυκού μας χαμόγελου και λόγος για να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος άνθρωπος... και αφορμή για ένα σωρό συναισθήματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.
Είναι μερικά τραγούδια που δεν τα χορταίνουμε ποτέ κι όσες φορές κι αν τα ακούμε μας φτιάχνουν τη διάθεση.
Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...
Οι προβλέψεις της Ε.Μ.Υ. για το περασμένο σαββατοκύριακο, που έλεγαν χιόνια στα ορεινά, βγήκαν αληθινές. Φωτογραφίες με μαρτιάτικο χιόνι έφτασαν στο inbox μας!
Οι φίλοι μας λένε πως κάθε κάθε εβδομάδα αναζητούν στο διαδίκτυο όμορφες φωτογραφίες και ευχές για καλό σαββατοκύριακο.. Ίσως επειδή νιώθουν την ανάγκη να δουν και οι ίδιοι ένα ευχάριστο μήνυμα, λίγες θετικές σκέψεις, ίσως επειδή θέλουν να αναρτήσουν στις σελίδες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία που να αποπνέει θετικά συναισθήματα;
Πόσες φορές εκεί που βρίσκεστε σε μια υπέροχη παραλία, βρίσκετε βότσαλα με ιδιαίτερα σχήματα και χρώματα, με τέλειο πάχος, με τέλειο μέγεθος.. και τα μαζεύετε και τα παίρνετε στο σπίτι και λέτε ότι κάπου θα τα βάλετε, ότι θα τα χρησιμοποιήσετε για τη διακόσμηση του μπαλκονιού ή του κήπου.. και δυστυχώς πολλές φορές περνάει το καλοκαίρι και τα ξεχνάτε μέσα στην τσάντα θαλάσσης.. και όταν κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο τα εντοπίζετε, αντιλαμβάνεστε γιατί τόσο καιρό νιώθατε την τσάντα κάπως βαριά...
Τις εντυπώσεις μας για τα ΒορΟινά της Θεσσαλονίκης σας τις μεταφέραμε. Τι θα λέγατε να πάρουμε μια γεύση και από την εκδήλωση της Αθήνας;
Ανταποκριτής μας αυτή τη φορά ένας φίλος του κρασιού και δικός μας βεβαίως βεβαίως..
Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!
Καλό μας απόγευμα!
Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.
George Eliot, 1819-1880, Αγγλίδα συγγραφέας
Από τις 5 Σεπτεμβρίου τα βλέμματα των φίλων της μόδας είναι στραμμένα στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Τι λέτε λοιπόν για μια στιλιστική βόλτα στους δρόμους της Νέας Υόρκης;
Και μετά την 1η βόλτα στη Χώρα των Κυθήρων, ας συνεχίσουμε την περιπλάνηση σε κάποιες από τις παραλίες του νησιού και στη βραχονησίδα Χύτρα και το ναυάγιο στο Διακόφτι.
Πόσες φορές τυχαίνει στην καθημερινότητά μας να εκνευριζόμαστε με κάτι που συμβαίνει ή κάτι που μαθαίνουμε τόσο στις επαγγελματικές όσο και στις προσωπικές μας συναναστροφές...
